Ancient
Order of Hibernians
De
Amerikaanse Ancient Order of Hibernians is in 1865 opgericht in New York City
als een religieuze, politieke broederschap die later ook verzekeringen aan haar
leden aanbood. De orde stond open voor katholieke mannen van Ierse afkomst,
tussen 16 en 45 jaar oud. In 1994 telde de orde 191,000 leden.
Sinds de allereerste verschijningsvorm van de A.O.H., in
1835, heeft de groep een aantal verschillende gezichten gehad. Het is altijd een
toonbeeld geweest van militant christendom en in de jaren 40 en 50 van de
negentiende eeuw werd de orde opgeroepen om de zogenaamde ‘nativist’
groepen, zoals de KNOW-NOTHINGS,
die zich sterk maakten tegen immigratie en katholicisme te bestrijden. In 1853
was de orde zo groot geworden dat ze 12,000 mensen op de been kon brengen voor
de jaarlijkse St. Patrick’s Day Parade. In het politieke klimaat van die tijd
was dat een garantie voor rellen.
In de jaren 60 en 70 van de negentiende eeuw leverde de orde een structuur voor
de ‘Molly Maguires’ arbeidersbeweging (zie hieronder). Pas aan het eind van
de negentiende eeuw vormde de orde zich langzaam tot hetgeen ze nu is. Maar ook
toen nog ontstond er een korte scheuring tussen de ‘reguliere’ A.O.H. en de
‘A.O.H. – Board of Erin’ (1894-1898).
Sinds die tijd heeft de orde de katholieke bevolking van Ierland gesteund, ook
na de splitsing in de Republiek Ierland en Noord-Ierland.
Molly Maguire was een weduwe die door haar huisbaas uit een
armoedige hut in Ierland werd gezet. Ten tijde van de burgeroorlog werd haar
naam regelmatig gebruikt in dreigbrieven aan landeigenaren. Onduidelijk is of
zij ooit werkelijk bestaan heeft.
In de Amerikaanse situatie waren Molly Maguires mijnwerkers uit Pennsylvania die
een vakbond oprichtten tegen mijneigenaren. Deze bond ging verder dan het
gebruikelijke vakbondswerk en werd beschuldig van brandstichting, sabotage en
moord. Of ze zich daar daadwerkelijk aan schuldig hebben gemaakt of niet,
uiteindelijk werden negentien leden ter dood veroordeeld en geëxecuteerd.
De A.O.H. leverde een structuur, wachtwoorden en verzamelplaatsen voor Molly
Maguires. Maar de Mollies moeten eerder gezien worden als een organisatie die
misbruik van de orde heeft gemaakt. Dat laat onverlet dat dergelijke gevoelens
sterk binnen de verschillende loges leefden. In 1876 nam de Nationale Conventie
van de Orde een duidelijk afwijzend standpunt tegen de Mollies in. Rond die tijd
waren de organisatie van de Mollies geïnfiltreerd en kapot gemaakt door agenten
van het Pinkerton Detective Agency.
De lokale afdelingen van de A.O.H. zijn divisies (loges).
Daarboven is de tweejaarlijkse Nationale Conventie. Het aantal graden is
onduidelijk; de ritualen zijn zeer goed beschermd.
Het inwijdingsrituaal leert lessen van vriendschap,
eenheid en christelijke naastenliefde en van Iers nationalisme. Het symbool van
de orde bestaat uit een harp, een klavertje en twee handen die in elkaar
grijpen. Elke divisie was in eerste instantie erg autonoom, maar federale en
staatswetten over verzekeringen hebben geleid tot een grote uniformiteit.
Het doel van de orde is:
- Het bevorderen van vriendschap, eenheid en christelijke naastenliefde onder de
leden;
- Loyaliteit aan de regering van de Verenigde Staten van Amerika behouden;
- Het ondersteunen en bevorderen van het streven van totale onafhankelijkheid
voor het Ierse volk, met alle wettelijke middelen;
- Het beschermen van de idealen en cultiveren van de geschiedenis en tradities
van het Ierse ras over de hele wereld.
Op het gebied van liefdadigheid ondersteunt de A.O.H. katholieke
onderwijsinstellingen en katholieke missiewerken overzees. De orde uit zich
verder regelmatig over politieke onderwerpen, zoals abortus.
In 1897 telde de orde 125,000 leden (en nog 40,000 in de afgesplitste A.O.H./B.O.E.), in 1965 waren dat er 181,000 en in 1978 en 1991 191,000.
De Ierse tak van de A.O.H. heeft zich ontwikkeld in een katholieke tegenhanger van de Oranjeordes en is in de afgelopen jaren sterk geradicaliseerd. Een (engelstalig) artikel over die radicalisering staat hier.